W roku 2011 mija 70 lat od męczeńskiej śmierci Księdza Władysława Skierkowskiego w hitlerowskim obozie koncentracyjnym  w Działdowie (sierpień 1941r).

Ksiądz Władysław Skierkowski jest postacią szczególnie zasłużona dla Kurpiowszczyzny. Przez dwa lata (od lipca 1913 do września 1915 r.) pełnił posługę kapłańską na wikariacie w Myszyńcu.  Te dwa lata posługi kapłańskiej w Myszyńcu – w samym sercu Puszczy Kurpiowskiej – związały Ks. Skierkowskiego na całe życie z ziemią kurpiowską. Po wielu latach wyznał: „Mój Boże Jakże Ci ja wdzięczny jestem, żeś mi przyznał placówkę w tak ciekawej okolicy". Urzekła go bez reszty muzyka, śpiew i puszczańska przyroda. Po odejściu z Myszyńca i objęciu parafii w Imielinicy koło Płocka wielokrotnie powracał w okresie letnim na Kurpie, aby kontynuować swoją pracę nad zapisywaniem melodii i słów pieśni kurpiowskich.

Trud i wysiłek przyniosły piękny plon. Zebrał 2280 pieśni te stały się inspiracją dla twórczości najwybitniejszych polskich kompozytorów, m. in. takich jak: Karol Szymanowski, Andrzej Panufnik, Witold Lutosławski, Henryk Mikołaj Górecki, Stanisław Moryto, Paweł Łukaszewski, dzięki którym kurpiowska muzyka ludowa stała się własnością ogólnonarodową.

Karol Szymanowski złożył hołd Ks. Władysławowi Skierkowskiemu w następujących słowach: „Niech mi wolno będzie wyrazić Czcigodnemu Autorowi słowa nie tylko najgłębszego uznania dla Jego tak pięknej i wartościowej pracy, lecz także szczerej wdzięczności za udostępnienie nam- muzykom polskim- tego tak mało dotychczas znanego, tak niezmiernie bogatego źródła najpiękniejszej być może polskiej ludowej pieśni".

Mimo wielkiego dorobku Ks. Władysława Skierkowskiego pozwalającego postawić go obok Oskara Kolberga i Zygmunta Glogera, pozostaje ciągle osobą mało znaną. Dlatego obchody „Roku Ks. Władysława Skierkowskiego" przyczyniłyby się do upowszechnienia dorobku wybitnego etnomuzykologa z wielkim pożytkiem dla muzyki polskiej i społeczeństwa Gminy i Miasta Myszyniec.

Łojce nas, chtórnyś je w ńebźe
Śwęć śë jińë Twoje
Przydź Królestwo Twoje
Bądź wolå Twoja
Jeko w ńebźe tak ji na źëńi
Chleba naségo powsednégo
Dåj nóm dźiśåj
Ji łodpuść nóm nase źiny
Jeko ji my łodpuscómy
Nasëm źinowajcóm
Ji ńe wódź nas na pokusëńe
Łale nas zbåw łode złégo
Łamën.